Terug naar binnen Oh ja, het uiltje. En kijk, die blauwe lichtjes. Die kochten we 2 jaar geleden toch in Maastricht in die winkel waar we ook dat rendier en de kerstpinguïn vonden? Wauw ja, deze gekleurde ballen vind ik altijd zo mooi. En deze hanger maakte ik in groep 1 bij juf Ans, weet…
Student in een stripboek Afgelopen vrijdag mochten Tal en ik weer. Heerlijk een dagje onszelf onderdompelen in de wereld van yoga. Deze keer togen we naar een studiedag met Robert Boustany. Een man vol met ervaring, levenswijsheden en kennis. Wat een bron van inspiratie! Ik kan daar dus echt van genieten. En ik voel me…
De gezelligste tijd van het jaar. Het is weer die tijd van het jaar, waarin de ongedwongen, doch niet te negeren activiteiten de overhand lijken te gaan nemen. Surprises, gedichten, cadeautjes, pepernoten, bomen en uitgebreide hapjes. Ook de natuur draagt haar steentje bij met natte druppels, bevroren vingers en rukkende winden. En die stormachtige…
Wel (t) rusten Ik mag het graag doen en heb er ook veel van nodig. Toen de jongens nog heel klein waren en de nachten twee jaar lang onderbroken waren liep ik erbij als een zombie. Hoe ik dat overleefd heb is me eigenlijk nog een raadsel. En sinds de kleine mannen ons huis bewonen…
Stille groei Na 3 maanden zomerweer kwam daar plots de dag dat de heerlijke korte broeken ingeruild moesten voor de schurende lange. Vol weerzin werden ze ergens onder uit de kast gegrist om daarna aangetrokken te worden. “Heb jij een broek van je broer aan” vroeg ik aan de langste van de tweeling. “Echt niet,…
Yoga Blog Symbool-ik Ok, ik geef het toe, ik ben een enorme sucker voor altaars. Ik weet niet waarom, maar van jongs af aan vind ik ze al prachtig en ze raken mij keer op keer. Als jong meisje kon ik tijdens de katholieke diensten mijn ogen niet afhouden van dat grote statige ding, omringd…
De echo van ons In de echo klinkt de toon van jouw warme woorden. Ze fluisteren me terug wat ik wilde horen. Ze spreken me bemoedigend toe en laten me dansen van links naar rechts. Ik volg en zie kansen. Soms ook is het ijzig stil of ketst het oerend hard. Van liefde dan geen…
Het is maar net hoe je het bekijkt. “Ik heb nog nooit op een hek geklommen,” was zijn opmerking. “Nu ben ik een jongen die op een hek kan klimmen. Nu voel ik me hoe andere jongens zich voelen, die op een hek kunnen klimmen.” Dat waren zijn letterlijke woorden. En zijn volgende zin was:…
Uitkijken naar het uitkijkpunt. Ja hoor, ik ben er weer. Ik ben weer op dat punt in mijn leven, waar ik me al vaker bevond. Je zou het een hobbel kunnen noemen. Zo’n punt waar je over heen moet op weg naar een nieuw uitzicht. Toen ik een jaar of 10 geleden mijn klasgenootjes…