En in plaats van of.

Ondanks de theoretische wetenschap en logica, kan het me nog altijd zeer verbazen wanneer iemand dingen anders ziet dan ik dat doe. Ik moet mijn voorstellingsvermogen tot het uiterste oprekken om dat te bevatten en nog harder werken om er begrip voor op te brengen. Eerder uit onvermogen dan uit onwil. Maar goed nieuws, dat blijkt voor verbetering vatbaar.

Ik heb waarschijnlijk niet zonder reden de mannen in mijn leven uitgekozen die me daarin onderrichten. Sjoerd laat me nog altijd van de ene in de andere verbazing vallen. Niet alleen met zijn theorieën en opvattingen, maar ook met zijn verrukkelijke eigenaardigheden en uitdagingen. Sjoerds gedrag valt voor mij zeer regelmatig alleen in theorie te verklaren. En als het dan onderbouwd wordt met voldoende bewezen feiten en ervaringsdeskundigheden dan kan ik me gaan invoelen.

Dat een simpel ‘als je je sleutels altijd op dezelfde plek neerlegt, ben je ze ook nooit kwijt,’ niet voor een bipolaire ADHD-er blijkt op te gaan bijvoorbeeld, gaat mijn pet gevoelsmatig en instinctief te boven. Simpelweg omdat er in mijn beleving geen speld tussen te krijgen valt. Als je namelijk je sleutels altijd op dezelfde plek neerlegt dan ben je ze nooit kwijt. En terwijl ik met liefde meezoek naar zijn sleutels trek ik dan met evenveel liefde al mijn opgedane kennis en eerdere ervaringen uit de kast om met mijn hoofd te beredeneren waarom ik mijn gevoel en begrip moet aanspreken. En oefening baart kunst.

Mijn zoons, alle vier net zo verschillend als de jaargetijden, slaan me ook hele dagen met levenslessen om de oren. Respect voor diversiteit. En de fijne mensen die op onze matjes yoga komen beoefenen, kunnen er ook wat van. Zonder oordeel blijven. En dan de grote goeroe zelf, genaamd Yoga. Deze meester maakt me nederig en nieuwsgierig. Milder en meer onbevangen. Hij leert me dichter bij mezelf te blijven. Te reageren op mensen, zoals ik wil reageren en niet als automatische respons van mijn op haar tenen getrapte Ego op een andere zienswijze, mening of opvatting.

Zoals sommigen van jullie inmiddels al weten heb ik van nature weinig op met mensen die ongevraagd hun zelden relevante mening op alles en iedereen loslaten onder welk mom dan ook. Maar tegenwoordig vind ik het regelmatig een uitdaging, bijna een sport, om verder te kijken. Is het boeiender om te achterhalen waarom die persoon er zo’n volslagen belachelijke mening op na houdt of is het boeiender om uit te vinden waarom die volslagen belachelijke mening mij zo stoort. En hou je vast, als ik echt in de stemming ben durf ik soms zelfs een omweggetje te maken en te toetsen of die mening wel echt zo volslagen belachelijk is. Nou ja zeg, het moet niet gekker worden.

Namasté
Chantal