Yoga Blog

Super leuk, doen we. Hoera!

Hij staat bij Esther op haar nachtkastje. Een ingelijste foto van David. Haar man is ruimdenkend en tolereert, sterker nog accepteert David probleemloos. Ik heb geen nachtkastje, maar als ik er wel een had, zou hij misschien mij ook wel elke ochtend grijnzend aankijken. David Swenson.

We hadden het goed en ruim gepland. Ons allereerste retraite begin oktober (Super leuk, doen we. Hoera!) en dan eind november naar David in Londen. Een heel weekend lang workshops volgen bij de man op wiens lesmethode en boek onze basisopleiding is gebaseerd. Dichter bij dan Londen zou hij voorlopig niet komen, de timing was goed, dus de inschrijving was al snel een feit. Super leuk, doen we. Hoera!

Toen onze (gast)docent Gabe Azoulay niet lang daarna aangaf op ons verzoek een tweede bezoek aan EsTaYoga te willen brengen, en dan wel precies gedurende de drie weken voor ons weekend naar Londen, leek ons dat geen enkel bezwaar. Super leuk, doen we. Hoera!
Ook de vrij plotselinge beslissing om onze handtekening te zetten onder het huurcontract van een nieuwe yogastudio de maandag na terugkomst van ons retraite had geen noemenswaardige voeten in de aarde. Super leuk, doen we. Hoera! Zelfs niet als dat betekende dat we ons twee weken lang uit onze naad moesten klussen om alles op tijd af te hebben. Super leuk, doen we. Hoera!

Het weekend Londen is achter de rug. Gabe ook. Het klussen ook. Het retraite ook. Mijn kinderen weten nog wie ik ben en mijn man ligt nog steeds naast me elke nacht. Ik ben gelukkig, voldaan, tevreden en echt ongelofelijk dankbaar. Ik ben ook moe. Mijn hemel, wat ben ik moe. Ik ben zo hilarisch moe, ik zou erom schaterlachen als ik niet zo moe was. Ik ben moe tot in mijn botten. Niet alleen in mijn lijf, ook in mijn hoofd.

Ik sidder namelijk de hele tijd. Ik sidder van opwinding, verwondering en enthousiasme over alle dingen die ik geleerd en gezien en gedaan heb. Het voelt alsof ik constant elektrisch geladen ben. Ik denk allang niet meer na en laat mijn hoofd en hart en lijf maar gewoon met rust. Ik merk dat ze alles beter kunnen verwerken als ik me er niet in meng. Allerlei puzzelstukjes worden onderling uitgewisseld, bekeken en besproken en ik heb goede hoop dat een aantal ervan uiteindelijk op de goede plek terecht komen.

Davis was fantastisch. Hij was grappig, onderhoudend, wijs, vriendelijk. Duidelijk, geduldig, behulpzaam, recht door zee. Een fijn mens en een fantastische leraar. Het gekke was echter, dat de geleide ashtanga lessen die we onder zijn hoede deden, gewoon ashtanga lessen waren. Vanaf de eerste ademhaling werd (fluister met ontzag) David Swenson (praat weer normaal) gewoon een man, een stem die het ritme aangaf. Het was net als altijd mijn lijf, mijn adem, mijn aandacht, mijn inzet, mijn uitdagingen waar het allemaal om draaide.

Mijn lijf, om te leren dat ik niet mijn lichaam ben.
Mijn adem, om te leren opletten.
Mijn aandacht, om te leren aanwezig te zijn.
Mijn inzet, om te leren dat ik alles al in me heb wat ik ooit nodig zal hebben.
Mijn uitdagingen, om te leren dat yoga er alleen maar om draait een liefdevoller mens te worden.

Super leuk, doen we. Hoera!

Chantal